Bogumiła Kolasińska

WhatsApp / Tel: +48 602 403 683

e-mail: bogumila1718@gmail.com

skype: tasha_kolasinska

 

Kiedy byłam małą dziewczynką, niewiele czasu do 10 roku Ĺźycia spędzałam na rozmowach i zabawach z ludĹşmi. Ludzi stąd pamiętam, Ĺźe obserwowałam i przysłuchiwałam się im. Zajmowały mnie samodzielne wyprawy na łąkę, nad potok, chodzenie po drzewach. Rozmawiałam z mrówkami, piłam sok z trawy i karmiłam się tymi roślinami, które moĹźna było jeść. Wychowałam się w miłości i szacunku do kaĹźdego stworzenia. Kiedy byłam juĹź dorosłą kobietą, zasnęłam z małą córeczką pod ogromnym dębem. Gdy się obudziłam chodziły po mnie czerwone mrówki. LeĹźałam na mrowisku. Patrzylam na trawę i grzyby rosnące wokół mnie i czułam, Ĺźe jestem tym samym co ziemia na której leżę, mrówki, które po mnie wędrują, trawa. Świat przyrody zawsze mnie kochał. Miałam moĹźe 3 moĹźe 4 lata, kiedy nasza piękna klacz rozszalała z powodu upału przeskoczyła poprzeczkę w stajni i przygalopowała do mnie. Siedziałam sama w cieniu wiśniowego drzewa grzebiąc w ziemi. PoniewaĹź nie mogłam dostać nawet do jej brzucha zaczęłam sie wspinać po jej ogonie na grzbiet. Rodzina gdy zobaczyła to z daleka teĹź puściła się w galop, Ĺźeby mnie ratować. Dziwiłam się im. Doprawdy nigdy nic mi nie groziło ze strony Matki Natury, mojej Boskiej Matki. To co najwaĹźniejsze dla mojej pracy z stąd pochodzi.